Televizyonların reklam müdürleri anlaşmışlar anlaşılan.. Her akşam 21.45, 22.15, 22.45 ve 23.15 civarlarında neredeyse tüm büyük televizyon kuruluşlarında aynı anda reklamlar yayına giriyor. Benim gibi reklam düşkünleri için sıkıntı yok, reklam sevmeyenler düşünsün gerisini.
Konulu reklamlar çoğalmaya başladığından beridir film izleme gereği duymuyor, yukarıdaki saatlerde "o reklam senin, bu reklam benim" habire zapping yapıyorum. Uyku öncesi reklam izleme, şuur altını direkt etkiliyor anlaşılan. Sebebini anlatayım: İşe gitmek üzere evden çıktım ki, binanın önünde bir inşaat çalışması yapılıyor. "Usta n'oluyo burası?" diye sordum. "Baksana, sen buranın muhtarı mısın?" deseydi, hemen cevabı yapıştıracaktım: "Hayır kasabıyım". Ancak düzgün cevap verdi, büfe yapılıyormuş..
Neyse, otobüse bindim ki, bir dostum da aynı araçta. Dostum "Ne var, ne yok" deyince fırsatı kaçırmadım tabi: "Dünya çizgi çizgi diilmiş.. Ben bildim. Gezgin deme, diyilim, ermiş deme, diyilim, ben sadece özgürüm". "Yapma yav" dedi bizimki, "Biz esir miyiz yani?". Meğer izlememiş reklamı, çok kötü.. Bir ara karşımdaki adamın gazetesine göz atıyorum. "Antrenmandayım" sendromundan bahsediyor. Yan taraftaki gençler ise "Memoli'nin fıstığı"ndan giriş yapıp muzır konulara dalıyorlar. Şimdi bir yumruk çaksam şunlara diye düşünüyorum, Süper ton gibi mi göğe çıkar, yoksa Advantage Kart'taki adam gibi mi yere çakılırlar? Yere çakılınca da yeşil çimenler üzerinde 2 inek gibi oturup: "Bu sıcakta insanlar ne yapıyor? Ayran içiyorlar. Biz niye içmiyoruz? Eee biz ineğiz" muhabbeti mi yaparlar acaba? Kafamı camdan yana çeviriyorum, durakta annesiyle bekleyen sarışın kıvır kıvır saçlı şirin mi şirin bir kız çocuğu görüyorum. Aklıma "Min min mini mini kraker" türküsü geliyor.. Otobüsün içinde bir bayan ise cak-cuk ciklet çiğniyor. "Pardon siz gerçek misiniz" gibi bir geyiğe gerek yok, ancak çiğnediği eğer şekerliyse ağzında asit yapabileceğini birilerinin hatırlatması lazım!
Yanımdaki dostum inşa aşamasındaki sitemin durumunu soruyor. Tam kahkaha atıp, "Gardaş (Ayol değil!) ben mütahit miyim?" diyecektim ki, birden mikrofonik bir ses, gece 23.00'ten 08.00'e cepten indirimli tarife uygulandığını ifade ederek, "Uyan Türkiye! Bu bir rüya değil!" deyince ben de uyandım. Tüh, kahretsin!. Gene 23.15 reklamlarının arasında uyuyakalmışım, hepsi bir rüyaymış! Tuncay Akkoyun